Kotsbeu ben ik het

Wat ben ik dan precies kotsbeu? Om te beginnen de pandemie en alle bijbehorende maatregelen die het leven al maanden lam leggen.

Ik ben het beu om elke dag op klanten te wachten. Beu om te hopen dat er morgen wat meer klanten komen. Kotsbeu om altijd maar positief te zijn en te zeggen: “We zitten er samen in, het zal beter worden!”

Van een totaal andere orde maar wat ik ook kostbeu ben is de onverschilligheid van politici evenals de gewone mens op straat die wegzappen van ellende in de wereld (brand in Moria om maar iets te noemen).

Ik ben ook blij dat ik hier weinig tot geen nieuws zie en dus niet geconfronteerd word met ellende, maar het laat me niet onverschillig. Het doet me pijn in het hart dat er zoveel landen in de wereld zijn waar mensen niet zichzelf kunnen zijn. Dat de verschrikkingen en angst in eigen land zo groot zijn dat ze nog liever de verdrinkingsdood riskeren, of nog erger, maanden tot jaren leven in erbarmelijke en mensonterende omstandigheden.

Ik ben zeker geen vluchteling. Door de overheid word ik hier evenmin met open armen ontvangen, ookal vraag ik geen hulp aan en steun ik de economie met mijn bescheiden zaak.

Maar door naar hier te verhuizen en te zien hoe het mogelijk is om een nieuw leven op te bouwen, met alle moeilijkheden en geweldige momenten die erbij horen, ben ik me erg bewust van vluchtelingen. Die proberen ook maar gewoon een bestaan op te bouwen zonder angstig te zijn om opgepakt, gemarteld en vermoord te worden.

Waarom is het zo bedreigend voor overheden om mensen uit andere landen op te nemen? Of het nu vluchtelingen zijn of ondernemers? Ik begrijp dat alles om geld en invloed draait, maar ik zie gewoon het verband niet.

Als Europa de grenzen gewoon opent en een veilige route aanbiedt zouden er inderdaad misschien meer mensen immigreren. Maar er emigreren ook veel mensen. Waarom kan er niet gewoon vrijheid van verkeer zijn in heel de wereld? Wat is daar zo moeilijk of bedreigend aan? Is dat te naïef van me?

Demeeste mensen willen productief zijn. Diewillen bijdragen aan de maatschappij. Uiteraard zijn er ook bij die profiteren van het systeem, maar die kunnen gedragen worden door de rest. Net zoals ik ook gedragen werd door jullie bijdragen toen ik tien jaar geleden loopbaanonderbreking nam en Afrika ging verkennen.

Als ik lees over het wachten dat vluchtelingen in Europa maandenlang moeten ondergaan vooraleer ze nieuws krijgen over hun asielaanvraag, dan is mijn dagelijks wachten op klanten niet meer zo erg.

In dat perspectief genomen valt mijn gewacht mee. Ben ik het nog altijd kotsbeu, maar ik ben vast niet de enige die graag wil dat het leven weer op volletoeren kan draaien.

Ik zou jullie willen vragen lieve lezers, om niet weg te kijken van d ellende in de wereld. Niet van klimaatproblemen en niet van vluchtelingenellende. Denk na over hoe je zelf behandeld wil worden. Wat voor wereld wil je voor jezelf en je kinderen. Sta daar even bij stil bij je volgende politieke keuze of die aankoop van voorgesneden sla verpakt in plastic.

Hoe wil je zelf behandeld worden? Gun dat ook een ander.  

Om te beginnen kan je mijn nichtje sponsoren. Zij wandelt volgende week 40km en schenkt alles wat je haar geeft aan Vluchtelingenwerk Vlaanderen. Hartelijk dank alvast. 

Freedom to go where you want