Zoekend in de mist

                              Tinder is belachelijk. Dat is alleen voor seksdates. Daar kan je toch geen serieuze mensen ontmoeten? Dat dacht ik een jaar geleden. Ik had wel verhalen gehoord over mensen die elkaar gevonden hadden via onlinedating, maar ik geloofde er zelf niet in. Hoe kan een scherm- en advertentiegerelateerde match nu echt iets betekenen? Je voelt het al aankomen. Uit verveling en nog meer uit nood aan mannelijke aandacht ging ik toch ook maar eens kijken wat al dat links en rechts geveeg nu eigenlijk inhield. Binnen een week had ik een match of vijf, waarvan eentje interessant leek. We begonnen te chatten en stopten niet meer. Elke tien minuten ging er wel een boodschap over en weer. Ik rationaliseerde het en noemde de vlinders in mijn buik het resultaat van alle dopamine die door mijn bloed raasde. We spraken af om elkaar in het echt te ontmoeten, waarbij ik nog steeds enorm sceptisch was. Maar het leek wel of hij even graag als ik iemand wilde ontmoete