Zoekend in de mist

Je moet een pakkende titel bedenken, zegt mijn schrijfcoach. Een goede inleiding die je lezer weg trekt van het oh zo makkelijke FB gescrol. Dat is niet zo gemakkelijk. Ik schrijf om mijn frustraties te uiten of zoals vandaag: mijn erkentelijkheid. Dat deel ik dan graag in deze wereld waar iedereen alles online gooit. Wie weet heeft iemand anders er ook wat aan. Maar wat voor titel dat dan moet hebben... Deze blog gaat over dankbaarheid. Aangezien ik een uitmuntend schrijver wil worden, zoek ik woorden eerst op. Dankbaarheid heeft volgens synoniemen.net de bijgedachte “ dat de weldoener voor ons te hoog staat om hem met een wederdienst te belonen, zoals men God dankbaar is voor zijn vele weldaden .” Erkentelijkheid, alweer volgens die website, onderstelt “ dat men gaarne tot een wederdienst bereid is”. Het woord erkentelijkheid gebruik ik in de titel om interessant over te komen en jullie te lokken om te lezen. Hoewel ik zeker gaarne tot een wederdienst ber

Voel me al heel de week goed. Tot ik net een berichtje kreeg van een goede vriendin. Maandag ochtend was even heel moeilijk. Ik voelde me zwaar k u t en kon me echt nergens toe zetten om er uit te raken. Ik apte een paar mensen en verwachtte dat zij me met een perfect antwoord wel uit de put gingen halen. Het duurde meer dan twee uur vooraleer er iemand antwoordde. Tegen die tijd was ik naar het werk gegaan en volop beginnen poetsen. Thuis had ik ook kunnen poetsen maar zag het nut er niet van in. Op het werk was het tenminste nog nuttig voor iemand anders. Heel luid hardcore muziek opgezet, niet die shit van Elsa to let it go, maar vuur en vlammen van Rammstein. Heerlijk.  Diezelfde dag kregen we te horen van de overheid dat naast een verbod tot gebruik van openbaar vervoer, ook een verbod op gebruik van prive vervoer werd ingesteld. Ik kreeg een shock. Mijn auto mijn vrijheid afnemen?? Ja dus. Met ingang van die avond. En ik was al thuis. Vijf kilometer