Dertien keer erkentelijkheid




Je moet een pakkende titel bedenken, zegt mijn schrijfcoach. Een goede inleiding die je lezer weg trekt van het oh zo makkelijke FB gescrol.

Dat is niet zo gemakkelijk. Ik schrijf om mijn frustraties te uiten of zoals vandaag: mijn erkentelijkheid. Dat deel ik dan graag in deze wereld waar iedereen alles online gooit. Wie weet heeft iemand anders er ook wat aan.
Maar wat voor titel dat dan moet hebben...

Deze blog gaat over dankbaarheid. Aangezien ik een uitmuntend schrijver wil worden, zoek ik woorden eerst op.

Dankbaarheid heeft volgens synoniemen.net de bijgedachte “dat de weldoener voor ons te hoog staat om hem met een wederdienst te belonen, zoals men God dankbaar is voor zijn vele weldaden.”

Erkentelijkheid, alweer volgens die website, onderstelt “dat men gaarne tot een wederdienst bereid is”.

Het woord erkentelijkheid gebruik ik in de titel om interessant over te komen en jullie te lokken om te lezen. Hoewel ik zeker gaarne tot een wederdienst bereid ben, gebruik ik verder gewoon dankbaarheid, dat weergalmt lekkerder. 

Het is bewezen dat je dankbaarheid onder woorden brengen mits bijvoorbeeld een blog, goed is om een gezonde geest te houden. Vooral boeiend als je al een tijdje aangewezen bent op miniem sociaal contact.

Hier ga ik dus met een aaneenschakeling van dertien (*) grote en kleine dankbaarheden:

Vorige week schreef ik een beetje een pessimistisch stuk. Ik kreeg daar veel lieve reacties op van jullie. Vele grote harten onder mijn riem. – dankbaar.

Isolatie zorgt ervoor dat mensen contact opnemen met lieden waar ze al jaren geen directe voeling mee heben gehad.
Ik heb een half uur aan de lijn gehangen met mijn neef die bezorgd voor me was omdat ik helemaal alleen in het verre Oeganda zit. Hij heeft verschillende keren op mijn hart gedrukt dat ik het moet laten weten als ik hulp nodig heb in de vorm van eurobriefjes. – dankbaar. 

Sommige lezers vertelden me dat de isolatie geen pretje is, maar dat het al bij al meevalt in de welvaartmaatschappij waar men nog 70% van zijn loon krijgt. – dankbaar.

Twee blogs geleden vroeg ik of je iemand in je naaste omgeving kent die geveld is door het virus. Daar wil ik niet mee stellen dat ik het virus niet serieus neem. Ik stelde die vraag een beetje om te stoken, aangezien ik niet zomaar alles geloof dat de media mij wijs willen maken. Tot dusver zijn er erg weinig gevallen in de directe entourage van mijn omgeving. – dankbaar.

Diezelfde blog over Beter Weten werd zelfs gedeeld op FB door een fan, met het bijschrift: “Must read of the week”. – dankbaar.

Het personeel dat er nog is bij Plot, doet dat goed. We zijn er voor elkaar en voor onze klanten. Mijn manusje van alles kwam gisteren kijken of ik echt wist hoe aardappelen van de schil te ontdoen. Daar had ik enige kunde in. Alleen beetje te dik naar zijn goesting. – dankbaar.

Wij zijn blij dat onze klanten nog dagelijks bestellen, en onze klanten zijn blij dat wij als een van de enigen nog open zijn en lekker eten leveren. – dubbel dankbaar.

Ik heb mijn intrek voorlopig weer in Plot genomen. Net zoals in het begin mijn bedje gespreid in een rood geverfde kamer. Het leukste is dat Boots de dikke knuffelkat weer lekker bij mij slaapt.
Iemand vroeg me of ik niet te eenzaam ben. Soms wel ja, maar de vele knuffels met Boots en mijn vier honden maken veel goed. – dankbaar.

Ik heb een nieuwe auto! Ik heb welgeteld 2 keer kunnen rond scheuren in mijn stoere zwarte Subaru Forrester vooraleer de lock down zijn intrede deed, maar ik ben er zo blij mee. – oneindig dankbaar.

Ik heb vandaag de schaar in mijn haar gezet en er zeker 15cm af geknipt. Anderen valt het niet echt op, maar ik ben er schaapachtig blij mee. – dankbaar voor kleine gelukjes.

Wekelijks bel ik met de beste zus in de wereld (ja de mijne) zodat ik haar jongste telg toch een beetje zie opgroeien en live kan zien hoe het met iedereen gaat. – dankbaar.

Als laatste ben ik jullie zeer erkentelijk om mijn schrijfsels tot jullie te nemen. Ik koester de hoop dat jullie hart en geest zich kiplekker voelen van al die erkentelijke taal. Mijn beleving ervan is in ieder geval enorm opbeurend te noemen!

*Voor degenen die het aantal dankbaarheden geteld hebben: nee het aantal klopt niet. Dat is om jullie bij de les te houden. Ga je dan nu even terug om te tellen?

 
Subaru Forrester


Reacties

  1. Lieve Lenke,
    Ik lees je blog graag, heb alleen niet de behoefte om altijd te reageren. Weer mooi vanuit je hart geschreven ❤.

    Ditmaal dus wel 😀.
    Het is inderdaad een bijzondere tijd waarin wij ons nu bevinden. Een overkill aan informatie over Corona. Waardoor velen in angst leven. Een vriendelijke lach een praatje maken bij een bezoek aan de plaatsijke supermarkt gaat moeizaam.
    Ik wil er niet in meegaan en blijf positief en vriendelijk naar passanten.
    Ik ben dankbaar voor heel veel. Wat voor ons als vanzelfsprekend is, moeten anderen ontberen. Denk maar aan een dak boven ons hoofd en elke dag eten.
    Ik ben dankbaar voor mijn kinderen en ouders, dat zij gezond zijn en dat ik er voor hen kan zijn.
    Dankbaar voor waar ik woon, zo'n mooie omgeving, genieten van de natuur, de fluitende vogels en de lieve buurtgenoten.
    Uiteraard ook dankbaar voor mijn lieve vriend die er onvoorwaardelijk voor mij is.
    Ik ben gewoon dankbaar voor mijn leven.
    Lieve groeten, ik ben ook vreselijk trots op wat jij hebt bereikt en hoe je in het leven staat. Xxx Astrid

    BeantwoordenVerwijderen
  2. I read recently " Tough times don't last, tough people do"

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik kijk uit naar je opbouwende kritiek!

Populaire posts van deze blog

Verassingslunch door collega's

A thought about voluntarism

De ondankbare vluchteling