Hoe word ik een geweldige auteur?


Als tiener schreef ik erg goede opstellen in school. Zo goed dat mijn lerares geregeld bij mijn ouders controleerde of ik het opstel wel zelf geschreven had.
Ik las graag en veel. Ik wou een geweldige schrijfster worden, even goed als Thea Beckman. Zij was mijn idool.

Later veranderde mijn ambitie en ben ik psychologie gaan studeren. Het schrijven liet ik voor wat het was en heb het nooit gecultiveerd of gevoed, waardoor het een stille dood gestorven is.



Met deze blog weer op te nemen, wil ik graag opnieuw leren schrijven.
Niet zomaar leren schrijven, maar uitmuntend leren schrijven.
Schrijven op een manier die de lezer bij de haren grijpt en met de neus op het scherm gedrukt houdt tot de laatste letter gelezen is.
Niet alleen gelezen, maar totdat elke letter doorgedrongen is tot in de diepste cel van je lichaam, tot je echt begrijpt wat ik zeggen wil en het wie weet ook zal delen met je omgeving.

Ik hoop dat je me wil helpen dit sluimerend talent te ontwikkelen. Laat je gaan en geef kritiek! Zonder retributie me afzeiken! Help me om een geweldige auteur te worden! Zeg me hoe ik je bij de haren kan grijpen en met je neus op het scherm duwen!
Graag op een opbouwende manier...

Want mijn uiteindelijke droom is om een bijdrage te leveren aan een betere beeldvorming van Oeganda in het Westen. Dat beeld is nog steeds veel te mistroostig en strookt slechts met 1% van de werkelijkheid (arme kindjes met dikke buikjes, vliegen aan de ogen, gescheurde kledij, opgehouden handje voor wat voedsel). Nee, dat is een Afrika dat wel bestaat, maar dat ik hier weinig zie.

Oeganda bruist! Het zit vol talent en mensen die een leven zoals jij willen! Die geen idee hebben hoeveel burnouts en depressies er bestaan in het Westen, maar die het beste maken van wat het leven hier te bieden heeft.

Ik wil mijn ervaringen met jullie delen. Ik wil horen waar jullie graag over willen lezen. Ik wil jullie via mijn schrijven laten horen, zien en ruiken dat Oeganda geen deerniswekkend onderontwikkeld land is, maar een groeiende economie vol ondernemende mensen.

Oeganda is een land in een prachtig continent waaraan ik mijn hart heb verloren.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Verassingslunch door collega's

A thought about voluntarism

De ondankbare vluchteling