Zalig zijn de onwetenden

Als je jezelf wil kwellen, een dag of twee aan één stuk door wil huilen en een paar dagen later nog een keer, kijk dan zeker naar deze documentaire:

https://www.youtube.com/watch?v=8gqwpfEcBjI&list=WL&index=1

Ik heb mezelf gedwongen om ze uit te kijken, omdat ik geen onwetende burger wil zijn.

Als je zoals ik erg gevoelig bent, kan je ook gedeeltelijk je ogen sluiten en enkel luisteren naar alle ellende over hoe miljoenen dieren elke dag pijnlijk en brutaal aan hun einde komen. Enkel en alleen om aan onze vraag naar vlees te voldoen. Vlees dat bijna ieder van ons wekelijks koopt in de supermarkt. Vlees dat gemakkelijkheidshalve verpakt is op een manier die alle mogelijke herinneringen aan knuffelige koeien, vrolijke varkens of koddige kippen schrapt.

Het gaat over de leder- en bontindustrie, en onder andere ook over hoe chimpansees onverdoofd gebruikt worden als levende crashtestdummy’s om hoofdletsel in een auto-ongeluk te simuleren (ik verzin dit niet).

Alle brutaliteit die ze tonen zijn geen alleenstaande gevallen. En zelfs al waren het wel alleenstaande gevallen, dat is geen excuus. Het kan niet door de beugel.

Ik heb al regelmatig gehoord: als je dit artikel leest, of deze documentaire ziet, dan word je gegarandeerd vegetariër.
Dat heeft nog nooit gewerkt bij mij.

Deze documentaire echter is zo bruut, met zulke droge feiten, zo’n aanslag op mijn gevoelige ziel, dat ik het gevoel had dat ik er een posttraumatische stressstoornis (PTSD) aan over zou houden. Ik was er kapot van. Ik voelde me machteloos, wist niet hoe nu verder met Plot 99. Want een restaurant runnen houdt de vraag naar elke dag vlees overeind.

En toch heb ik op geen enkel moment gedacht: nu word ik vegetariër.
Want ik hou niet van loze beloftes. Zelfs niet als niemand ze hoort en ik er makkelijk op terug kan komen. Wel ging ik bijna terug naar mijn zalige staat van onwetendheid door alle beelden en informatie weg te drukken. Te doen of ik het niet gezien had. Te doen of ik niet wist hoe enorm groot de vleesindustrie en het daaruit voortvloeiende dierenleed is.

En maak je geen illussies. De stress die dieren in afslachthuizen meemaken (ik gebruik bewust ‘afslachten’ in plaats van ‘slachten’, want dat is het enige woord dat past), dat kruipt in hun vlees. Als jij vlees eet uit de supermarkt, dan eet je gestresseerd vlees. Gezond kan dat niet zijn.

Waarom word ik toch geen vegetariër? Ieder zijn mening, en ik geloof dat we omnivoren zijn. De mens is gemaakt om alles te eten. En daarnaast is een stuk vlees af en toe gewoon erg lekker.

Let op mijn woorden: af en toe.

Wat ik mezelf wel onmiddellijk heb beloofd, is dat ik alleen nog af en toe vlees eet als ik weet waar het vandaan komt. Komt het gegarandeerd van dieren die een goed leven hebben gehad en op een humane manier zijn geslacht, dan eet ik het. Zo niet, dan weiger ik het te kopen of te eten.

Sowieso eet ik niet veel vlees en dat wil ik ook zo houden. Ik wil bewust niet meer meedoen aan de monsterachtige vleesindustrie. Ik wil geen zalige onwetende zijn.

Als je liever een iets makkelijker verteerbare documentaire ziet over waarom we niet per se vlees nodig hebben in ons dagelijks dieet, bekijk dan deze documentaire:

https://www.youtube.com/watch?v=ove9b16OeR4

Veel toegankelijker opgesteld. Ik heb geen twee dagen hoeven huilen en had zeker niet het gevoel dat ik er PTSD aan ging overhouden. Het is informatief op een positieve wijze en geeft ook hulp over hoe je je dieet kan aanpassen, als je dat wil.

Het meest interessante weetje uit deze documentaire: microscopisch onderzoek naar de beenderen van gladiatoren bewijst dat deze professionele vechtersbazen voornamelijk een plantaardig dieet aanhielden.

Grappigste suggestie: “Naar welk restaurant neem je je Valentine’s date mee uit, nu je gezien hebt dat je na een plantaardige maaltijd meer en hardere erecties krijgt dan na een vleesmaaltijd?” “Naar de Veggie Grill!”

Meest aangrijpende quote: “De beste manier om dieren te beschermen, is door ze niet in je mond te stoppen.” Damien Mander, antistroperij-activist.

Beste quote: “Hoe kan je zo sterk zijn als een os zonder vlees te eten?” Antwoord van Patrik Baboumian, sterkste man ter wereld: “Heb jij ooit een os vlees zien eten?”

Beste vraag: “Waarom weet niet iedereen dit?”

Wij hebben allemaal de macht in ons om te veranderen wat we willen. Ik ga drastisch ingrijpen in de ingrediënten en het menu van Plot 99. Ik ga meer vegetarische en zelfs veganistische recepten uitproberen. Ik hou van koken, hoewel ik de laatste dagen erg weinig heb gegeten, en al zeker geen vlees, dankzij die eerste documentaire.

Maar ik ben een positivo. Na enkele zeer donkere dagen zie ik het licht van verschillende opportuniteiten alweer. Ik zie het als een mooie uitdaging om het menu van mezelf en van Plot 99 aan te passen en de carnivoren ook tevreden te houden.

I want to be the change I want to see.