Verassingslunch door collega's

Iemand met een duidelijk doel of project voor ogen, heeft vooral zichzelf en dat doel in zijn/haar hoofd zitten. De omgeving valt daarbij wel eens wat weg.
In mijn geval werd me dat duidelijk tijdens mijn (bijna) laatste werkdag voor mijn tijdskrediet inging. In mijn hoofd speelden zich vooral filmpjes af ivm de orientatiecursus van de BTC die ik zou gaan volgen, en af en toe ook filmpjes ivm Uganda.

Bij mijn collega's was ineens de frank (euro) gevallen dat ik bijna weg was en dat ze me blijkbaar echt wel gingen missen. Dus hadden ze bij wijze van blijk van waardering en afscheid een verrassingslunch georganiseerd voor ons samen.

Eigenlijk reageerde ik nogal koel voor mijn doen. Normaal ben ik gemakkelijk ge-emotioneerd, en nu was het wel een absolute en totale verrassing, maar was ik er met mijn gevoel niet helemaal bij, aangezien dat al op een andere wei zat.

Later op de dag had ik heel de tijd een gevoel van verwondering: ik ben toch maar weg (op het werk) voor 6 maanden?
Langzaam daagde het besef dat ik zo erg bezig was met mijn project, dat ik weinig oog had gehad wat dit voor mijn collega's betekende.
Toen dat besef er alsnog kwam, zette zich ook de emotie door die eerder die dag ontbrak. Dus liep ik de rest van die dag en zelfs week rond met een zeer warm gevoel.

Dankjewel lieve collega's voor het zeer hartverwarmende gebaar!! Het kwam op dat moment misschien niet zo over, maar ik vond het echt HEEL erg lief en attent en heb er veel deugd van gehad!

We hebben ook een onvolprezen schrijverstalent tussen onze collega's zitten, en zij heeft een soort van karakterschets over me geschreven die ik jullie zeker niet wil onthouden.
Sommige zaken zijn werkgerelateerd en enkel voor insiders duidelijk, maar ik vind het toch een hele leuke tekst!

Zie tekst bij 'about'.