Afripads
En alweer inspiratie voor een ander onderwerp op de blog dan ons eigen project, hoera!
Volgende week begint de school weer, toch voor de lagere school (Primary school), en dankzij onze sponsors kunnen we 2 nieuwe kids naar school sturen: Lydia en Isaac.
Lydia gaat nu naar Primary 7 (na enige overreding van mijn kant, want haar punten waren eigenlijk te laag omdat ze in een simpele dorpsschool zat waar niet veel aandacht aan de kids wordt gegeven). We hebben een nieuwe school uitgezocht (danku Caroline, onze sociaal werkster) die goed aangeschreven staat en ook goede resultaten boekte vorig jaar (47% van hun P7 kids zaten in Division 1, wat betekent dat 47% van de kids meer dan 70% behaalde bij de eindejaarsexamens).
Back to the roots: Blessed Sacrament, een katholieke school met een Nursery, Primary, Secondary en Vocational afdeling. Mooi uitgebouwd, ruim, structuur, mooie omgeving. Ziet er goed uit. Leve de kerk (af en toe dan toch).
Eindelijk begin ik het systeem hier ook beter te snappen. Als ze zeggen dat de schoolfees 160.000 ugx zijn, denk dan niet dat het daar bij stopt. Ze geven nooit een totaal bedrag (net als in Belgie, er komt altijd nog vanalles bij). 1 van de zaken die er altijd bij komen, zijn een uniform en de requirements, benodigdheden voor kids om de dag door te komen.
Voor dagkinderen (savonds naar huis) is dat meestal een bezem of 2 (waarom 2?? geen idee) en een paar kilo suiker en maismeel voor thee en lunch te maken.
Voor kostschool kinderen, zoals Lydia, is dat een hele lijst met spullen die ze nodig hebben. Bvb schoenblink, bezems (3), wc papier, matras, lakens, deken, muskietennet (dat mag je als ouder zelf beslissen of je dat belangrijk genoeg vindt - lees: kan betalen), scheermesjes (geen idee waar ze dat voor nodig hebben, want hun haar wordt door iemand met een tondeuse gedaan) en nog vanalles.
Voor meisjes uiteraard ook voldoende materiaal om hun menstruatie proper door te komen. Daar wringt nou dikwijls het schoentje. Veel ouders kunnen geen adequaat materiaal betalen, dus blijven de meisjes elke maand tijdens hun menstruatie gewoon thuis (je kan moeilijk rondlopen met het bloed dat van je benen stroomt).
Gelukkig is er Afripads. Een Canadees/Nederlands initiatief die lokaal pads maken, tegen een zeer betaalbare prijs (3 euro voor een pakket waar ze een jaar mee toekomen). Het is wasbaar, dus ook nog eens milieuvriendelijk (geen wegwerpmateriaal).
Dus heb ik voor onze 3 vrouwelijke sponsorkids zo een pakket gekocht. Hopelijk gaan ze het ook echt gebruiken waar het voor dient.
Zo ziet het er uit:
Volgende week begint de school weer, toch voor de lagere school (Primary school), en dankzij onze sponsors kunnen we 2 nieuwe kids naar school sturen: Lydia en Isaac.
Lydia gaat nu naar Primary 7 (na enige overreding van mijn kant, want haar punten waren eigenlijk te laag omdat ze in een simpele dorpsschool zat waar niet veel aandacht aan de kids wordt gegeven). We hebben een nieuwe school uitgezocht (danku Caroline, onze sociaal werkster) die goed aangeschreven staat en ook goede resultaten boekte vorig jaar (47% van hun P7 kids zaten in Division 1, wat betekent dat 47% van de kids meer dan 70% behaalde bij de eindejaarsexamens).
Back to the roots: Blessed Sacrament, een katholieke school met een Nursery, Primary, Secondary en Vocational afdeling. Mooi uitgebouwd, ruim, structuur, mooie omgeving. Ziet er goed uit. Leve de kerk (af en toe dan toch).
Eindelijk begin ik het systeem hier ook beter te snappen. Als ze zeggen dat de schoolfees 160.000 ugx zijn, denk dan niet dat het daar bij stopt. Ze geven nooit een totaal bedrag (net als in Belgie, er komt altijd nog vanalles bij). 1 van de zaken die er altijd bij komen, zijn een uniform en de requirements, benodigdheden voor kids om de dag door te komen.
Voor dagkinderen (savonds naar huis) is dat meestal een bezem of 2 (waarom 2?? geen idee) en een paar kilo suiker en maismeel voor thee en lunch te maken.
Voor kostschool kinderen, zoals Lydia, is dat een hele lijst met spullen die ze nodig hebben. Bvb schoenblink, bezems (3), wc papier, matras, lakens, deken, muskietennet (dat mag je als ouder zelf beslissen of je dat belangrijk genoeg vindt - lees: kan betalen), scheermesjes (geen idee waar ze dat voor nodig hebben, want hun haar wordt door iemand met een tondeuse gedaan) en nog vanalles.
Voor meisjes uiteraard ook voldoende materiaal om hun menstruatie proper door te komen. Daar wringt nou dikwijls het schoentje. Veel ouders kunnen geen adequaat materiaal betalen, dus blijven de meisjes elke maand tijdens hun menstruatie gewoon thuis (je kan moeilijk rondlopen met het bloed dat van je benen stroomt).
Gelukkig is er Afripads. Een Canadees/Nederlands initiatief die lokaal pads maken, tegen een zeer betaalbare prijs (3 euro voor een pakket waar ze een jaar mee toekomen). Het is wasbaar, dus ook nog eens milieuvriendelijk (geen wegwerpmateriaal).
Dus heb ik voor onze 3 vrouwelijke sponsorkids zo een pakket gekocht. Hopelijk gaan ze het ook echt gebruiken waar het voor dient.
Zo ziet het er uit:
.JPG) |
| Een folder met uitleg hoe te gebruiken en wassen, 2 houders, verschillende inleg-pads en een plastiek zakje om een gebruikte pad in te doen als ze het niet direct kunnen uitwassen. |
Komen ze bij jou hun resultaten (rapport?) laten zien nadien?
BeantwoordenVerwijderenMaar ik denk dat ze wel gemotoveerd zijn als ze alles 'betaald' krijgen. Ik denk dat het daar is: naar school 'mogen' gaan ipv van 'moeten' (zoals hier).