Ziekenhuis bezoek

Dankzij Serena, mijn lieve nichtje, schrijf ik eens over iets anders in deze blog. Serena moet voor school een jaarwerk maken over een land. Ze heeft Oeganda gekozen (take a wild guess why :) en vroeg me om wat fotos te maken van een ziekenhuis en een school. Zij zal dat dan in Belgie ook doen en dan kan ze de verschillen laten zien. Goei idee vind ik.

Vanmorgen ben ik dan naar Kitovu Hospital geweest, een redelijk groot domein, opgericht door Ierse nonnen een jaar of 40 geleden. Vergeleken met andere ziekenhuizen zijn ze nogal goed georganiseerd en ingericht. Uiteraard niet te vergelijken met onze hygienische, klinische ziekenhuizen, maar wel efficient.

Aangezien ik er niet zomaar binnen wou vallen en mijn lens in de gezichten van de mensen duwen zonder toelating, had ik afgesproken met Brigitte, een Belgisch/Canadese verpleegster die hier al lang woont en werkt, vloeiend Luganda spreekt en zoooo positief en blij is. Heel leuk om door haar rond gebracht te worden.
Zij werkt met de hele kleine babietjes op de maternity ward. Ze hebben pas fondsen bijeen gezameld om een baby unit te openen, met state of the art machines om prematuurtjes te behandelen.

Hieronder volgt een fotoverslag, en ik zou willen benadrukken dat dit een positief verslag is, dat het aantoont wat er wél is in Afrika. Ik zou je willen vragen om voorbij de vuile/vieze/onafgewerkte muren enzovoort te kijken, en te apprecieren wat er bereikt is. Ik kan me voorstellen dat het er in westerse ogen heel armetierig uitziet, maar in mijn reeds geafrikaniseerde ogen is het geweldig, wat ze presteren met de materialen die ze hebben.


Speciale machine om prematuurtjes warm te houden. Machine meet de lichaamstemperatuur van het babietje en stuurt meer of minder warmte, zoals nodig.


Een prematuurtje, geboren na 6 maand. Zou zonder de nieuwe bovenstaande technologie zeker gestorven zijn, maar heeft nu een redelijke kans. Hij leeft al een week en er is goede vooruitgang.

couveuse

Trotse mama met prematuurtje

algemene foto van de baby unit
De verloskamer. Achter de douchegordijnen staan 3 bedden. Als het druk wordt worden ze ook in gangen gelegd met een gordijn ervoor.

Rechts een babybed met een pasgeboren (dood) babietje erin. Links een weegschaal.


Ziekenzaal voor moeders met pasgeboren babietjes. Elk bed met muskietennet erboven.
Wassen gebeurd op bed, in een plastieken badje. Met warm water, waar de babietjes enorm van genieten.

Ook prive kamers zijn beschikbaar, met eigen badkamer. Tegen extra betaling uiteraard.


Dit is de kinderafdeling, met 6 verschillende zaaltjes, specifiek. Deze is voor 'critical care'. Er zijn andere voor bvb gevallen met veel infectiegevaar, of besmetting.

Dit is een typisch zaaltje, hier niet zoveel bedden, omdat er op dit moment niet veel zieke kinderen waren die extra infectiegevaar liepen. Er lag nu 1 kind met een zeer specifieke ziekte, zijn vel kwam helemaal los van zijn lichaam. Het zag er erg pijnlijk uit en zijn prognose is niet goed. Ze behandelen het als brandwonden maar weten eigenlijk niet goed wat er mee te doen.

De laboratoria

Een apart gesponsorde kinderzaal voor ondervoede kinderen.

Gesponsord zodat de kinderen en hun ouder zo lang kunnen blijven als nodig is en niet vroeger vertrekken wegens geldproblemen.

Een paar maanden geleden ben ik met ons moeke en Linda - een supertoffe vrouw die ik hier heb leren kennen maar die helaas alweer terug in NL zit - naar Kalangala geweest. Daar heb ik ook een blog over geschreven en vooral het mooie strand en oude bomen laten zien.
Maar we zijn toen ook naar een school geweest - Linda haar werk - en daar heb ik ook wat fotos getrokken.
Dit is een lagere school met een zeer geengageerde hoofdleraar. Hij was de enige leraar die aanwezig was om 7 klassen les te geven. De andere leraars zijn bezig met andere zaken om zo toch wat geld te verdienen, aangezien ze nauwelijks, te laat of niet betaald worden door de overheid als leraar.

Het bureau van de hoofdleraar

Het klaslokaal van Primary 5 en 6. Er zijn niet zoveel leerlingen aanwezig.

Didactisch materiaal

Aandachtige leerlingen

Didactisch materiaal (zeer ecologisch, ze gebruiken het elk jaar opnieuw en de leerlingen moeten geen dure schoolboeken kopen!)

Klas van Primary 3

Lenke die de kennis van de leerlingen test

Het speelplein

Ook met ons moeke een paar maanden geleden hebben we een kleuterschool bezocht. Hier heet dat 'Nursery school' en de klasjes zijn als volgt verdeelt: baby class, middle class en top class. Leeftijd van 3 tot 7 jaar. Didactisch materiaal wordt op muren geschilderd of op papier aan de muur.

Middle class

Top class. Lees ook het schoolbord (als het niet te klein is). Dat moeten ze elke dag opdreunen, en vooral vanbuiten kennen om tegen bezoekers op te dreunen. Ik vraag me nog steeds af of ze weten wat ze zeggen.

Allemaal in trots in hun uniform op het speelplein.

Reacties

  1. Ik vond dat hospitaal er nog best keurig uitzien hoor.
    Het schooltje zou wel een (groot) likje verf kunnen gebruiken.
    Ik denk dat het daar door mensen zoals jij wel de goede richting uitgaat. Elk beetje helpt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha die Lenke!!

    Wat een mooi en positief verhaal weer! Gaaf om te zien die baby ward, is toch werk van Brigitte en Sarah he?
    En wat een eer, ik sta er ook bij! Jeujjjj!

    X Linda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dag Lenke!

    Hoe is het met je? En Plot?
    Wat een mooi verslag en ik sluit me bij Wim aan: het ziekenhuis ziet er zeker niet slecht uit.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik kijk uit naar je opbouwende kritiek!

Populaire posts van deze blog

A thought about voluntarism

Verassingslunch door collega's

De ondankbare vluchteling