Sociaal werk

Het zit al een hele tijd door mijn hoofd te spoken, dat ik echt nog eens een bericht moet/wil schrijven over ons sociale werk hier. Bij deze dan eindelijk eens.
Voorlopig staat het niet erg hoog op de agenda, heb het druk genoeg met het runnen van de zaak. Het gaat ok met de zaak, maar het kan nog veel beter, zeker als we winst willen maken om in een project te stoppen.


Justine, 1 van onze 1e sponsorkids, heeft net haar opleiding kapster afgemaakt. Ze kan nu als geen ander haren invlechten en is er trots op! Leuk om zien.




Ruth, het meisje van 19 die net S2 heeft afgerond. Ik wacht op een rapport van haar schoolcijfers, om te beoordelen of ze goed genoeg leert om haar volgende sponsoring te verdienen. Het is hier nu 'grote vakantie' maar de rapporten duren hier wat langer.  Ruth is reeds gesponsord voor het volledige volgende schooljaar.

Sulaina, ons 1e sponsorkind, 15 jaar en net S4 afgerond. Een belangrijk overgangsjaar met staatsexamen. Resultaten worden pas in  februari verwacht (als ze dus eigenlijk moeten beginnen aan een nieuw jaar). Ook dit zullen we beoordelen. Als ze niet in divisie 1 of 2 valt (naargelang haar punten, ik denk dat dit een beetje overeen komt als bij ons minstens 70% halen) wordt ze niet meer gesponsord en zoeken we een andere bestemming voor de verschillende vaste donaties die we krijgen.

Lydia, 1 van de twee lievelingen van ons moeke. Net P6 afgerond. Een heel schattig kind. Ik heb onze sociaal werker er op af gestuurd om te checken hoe het met haar gaat en of ze de trimester heeft afgemaakt, aangezien we die ook gesponsord hadden. Volgend jaar gaat ze normaal naar P7, ook een belangrijk overgangsjaar. Als je daar geen goede punten haalt, in een goede school, is het moeilijk om een goede secundaire school te vinden die je toelaat.
Voor Lydia zoeken we nog een sponsor om haar naar een betere school te kunnen sturen (hint hint).  Ter informatie: een goede kostschool kost al snel 180 euro per trimester.


Promise, de andere lieveling van ons moeke, kind van 2 jaar ofzo. Ze had een hele vieze infectie op haar achterhoofd, we weten nog steeds niet wat het nu eigenlijk was. Ze ziet er nu weer helemaal gezond uit, dankzij ons moeke haar liefde en wat geld voor medicijnen en goed eten dat we nog een tijdje hebben uitgedeeld.

Tijdens de infectie (en dan is het al heel wat beter. Eerst liep er pus uit en was de huid helemaal kapot)

Na medicijnen en wat melk en eieren

Een glimlach kan er moeilijk af, maar het is een schatje

 Enkele weken geleden kwam hier dan een vrouw binnen wandelen (Jemeo) die om geld vroeg om een rekening van 1,2 miljoen shilling te kunnen betalen. Die rekening was van een ziekenhuis waar ze haar kind voor waterhoofd hadden behandeld.
Via mijn sociaal werkster (de vrouw sprak geen engels) hebben we gezegd dat we nooit rechtstreeks geld geven, maar wel op een duurzame manier willen helpen. Na een heel verhaal kwam er uit voort dat ze wel geholpen zou zijn met zaden en wat andere zaken om haar landbouwpraktijken terug op te kunnen starten, zodat ze zelf opnieuw een inkomen kan verwerven. Ze deed dat vroeger ook al, maar omdat ze zo dikwijls naar het ziekenhuis moest met de kleine, was de oogst van dit jaar verpieterd.

Ondertussen heb ik al wel geleerd niet zomaar elke traan en officieel uitziende factuur te geloven, dus ben ik met Joris (alweer een paar weken geleden) en mijn sociaal werkster Jemeo in haar dorp gaan bezoeken. We spraken er met haar, bezochten haar krakkemikkig huisje (dat niet van haar is en waar ze elk moment uit gezet kan worden), spraken met verschillende buren om een totaalbeeld van haar te krijgen en ook te checken met de werkelijkheid.

We kregen een mooi en ook positief beeld. Jemeo ligt goed in de gemeenschap, iedereen weet dat ze het moeilijk heeft (man gestorven aan HIV/Aids, zij heeft het ook, 7 kids, slechts 2 gaan naar school, dan nog het kleintje met het waterhoofd, geen eigen huis of grond). Iedereen wenste haar alle goeds toe en was het er ook over eens dat zij 1 van de meest kwetsbaren in de gemeenschap was die zeker hulp kon gebruiken.

In haar lijstje met spullen die ze nodig heeft voor het nieuwe seizoen stond ook pesticiden. Wij als UGGO konden daar niet helemaal achter staan en stelden voor dat ze opleiding zou volgen bij SCC Vi, een Zweedse Agroforestry NGO die al heel lang actief is in verschillende landen met oa duurzaam en ecologisch land verbouwen.
Het lijkt me ook interessant om een 2e waterput te bouwen in het dorp voor heel de gemeenschap, aangezien ze er 1 hebben, wat weinig is tijdens het droge seizoen voor zo'n 400 tot 600 gezinnen.

Na het positieve bezoek aan deze vrouw en haar gemeenschap, belde ik met Vi en regelde dat ze opleiding kon volgen (gratis, die worden daar voor gesubsidieerd).
Ze heeft ook geld gekregen (en heeft me later het bewijsje gegeven) voor tomatenzaden.

De bestaande waterput met heel erg schoon water (het komt van diep)

Een deel van de kids van Jemeo, toch bijna altijd met een prachtige glimlach

Jemeo met haar 2 jongste kids


Helaas is het daar een beetje bij gebleven. Ik heb gewoon geen tijd/fut om dit verder op te volgen, hoewel het een project is met mogelijkheden, met oa die waterput die de hele gemeenschap ten goede zou komen.

Vandaag is hier een Nederlandse vrouw binnen gewandeld die zich verveeld en vroeg of ik geen (vrijwilligers)werk voor haar had. Ik heb haar gelijk van dit verteld en gevraagd of ze het zou zien zitten om dat wat op te volgen. We zullen zien wat er weer verder uit voort komt.

Eigenlijk ook heel fijn voor mezelf om zo een update te geven van de verschillende mensen die we toch een steuntje in de rug geven. Soms heb ik het gevoel dat we voorlopig helemaal niets doen, maar kijk! Ook leuk om de vooruitgang te zien. Toch weer een paar kids meer die hun schooljaar hebben kunnen afmaken en eentje die een beroepskunst heeft geleerd, hoera!
Allemaal dankzij jullie lieve giften. Dankjewel!

Reacties

  1. je doet het goed Lenke! alle beetjes helpen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. prachtig werk meisje, al die mensen zijn weer een stukje geholpen dankzij jou.

    BeantwoordenVerwijderen

  3. wat fijn om dit nog eens te lezen , goed gedaan , natuurlijk raakt het mij weer heel diep in men hartje en zou ik zo op een vliegtuig willen springen om daar ook weer wat onder jou vleugels te kunnen doen,maar intussen kan ik alleen maar heeeeeeeeel blij zijn dat je dit maar weer allemaal gedaan hebt en wens justine en proficiat en voor al de anderen hoop ik dat er nog wat sponsers bij mogen komen
    die ik dan tegelijk al dankbaar ben voor hun steun.
    ge doet dat op alle vlakken super!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik kijk uit naar je opbouwende kritiek!

Populaire posts van deze blog

A thought about voluntarism

Verassingslunch door collega's

De ondankbare vluchteling