Dagelijkse bezigheden

Wat doet een mens zoal als je bijna een week zo goed als geen stroom hebt (en anders ook)? 
Laat ik even mijn agenda van de voorbije week weergeven:

Donderdag 17 november

sMorgens uurtje mijn huisje poetsen + ondergoed wassen met de hand (de rest van mn was kan ik afgeven om te laten doen met een wasmachine).
Lijstje met Luganda woorden gemaakt en geprobeerd te studeren.
Vanaf smiddags was de power off voor de komende 5 dagen en heb ik me voor de 1e keer verveeld. Ik had geen zin om te lezen of weer kruiswoordraadsels te maken. Ook niet om te koken of naar de markt te gaan voor eten. Gewoon effe lekker lusteloos gehangen en genikst voor de rest van de dag.


Vrijdag 18 november
Voormiddag: bezoek aan Angela en Brian, een amerikaans koppel + kids die hier al een half jaar wonen en een huisje op overschot hebben op hun compound. Misschien dat ik vanaf januari daar ga wonen. Hangt een beetje van de huisbaas af of die de huur te veel gaat verhogen of niet.

Namiddag: weer lekker genikst.

Avond: BBQ @ Cafe Frikadellen. Dit is een wekelijks terugkerende BBQ en zeer goed om sociaal leven te onderhouden + lekker eten. 
Wat wil een mens nog meer.



 Zaterdag 19 november
Op de BBQ uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje van 2 kids de volgende dag. 
Zalig lekker eten, gezellig, goei weer. Hoewel ik uiteraard wel eerst wat Lenke-verlegenheid moest overwinnen bij zoveel bijna onbekende mensen. Leve kinderen die je soms sneller toelaten in hun wereld en waar ik me dan fijn mee bezig kan houden tot ik me wat meer op mijn gemak voel bij de volwassenen...




Zondag 20 november

Weerom naar de mis in de Power Church van de Deense gemeenschap hier. Niet omdat ik ineens zo gelovig ben geworden, wel voor het sociale aspect.

Pastor Carsten (Deen) en Kezia, tolk (van engels naar Luganda)

Namiddag: mijn creatieve talenten aangesproken en een klein schilderijtje gemaakt alsook beginnen scoo-bi-doo-en (een soort van armbandjes knopen met plastik koordjes die ik meegenomen had uit Belgie).

Avond: mezelf verwend met een soort van Drive-in Mc Donalds: bij Cafe Frikadellen (ongeveer het enige restaurant met westerse keuken hier) een beefburger + chips besteld en thuis laten afleveren (waar ik voldoende mayo tot mijn beschikking had). Tjongejonge, wat lekker.

Maandag 21 november

Joepie minder dan een maand voor Reggie terug is, nu kan ik beginnen aftellen (20 dec komt ie weer es).

Grootste deel van de dag Kakunyu School voor kinderen met een handicap bezocht (zowel mentaal als fysiek). Ze hebben daar een fysiotherapeut in dienst die me veel verteld heeft en waar ik met heeeeeel veel bewondering naar keek. 
Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch wat vies was van al die kwijlende, snotterige, vieze, zichzelf onderplassende kinderen... ik zag me hen nog niet masseren ofzo.
Dat was effe een setback na het Hope-verhaal. Hoewel het wel helpt als je ze beter kent, want Hope kwijlt ook maar daar kan ik me over zetten. Ze draagt ook wel een pamper, dat helpt ook.

Fysiotherapeut aan het werk. Zelfde als bij ons eigenlijk.

In de namiddag eindelijk weer es flink naar de markt om eten te kopen en weer eens deftig te koken. 
Ook huisje aan kant maken om mijn bezoekster Tina te verwelkomen!

 Dinsdag 22 november


Voormiddag naar het Babyhome, spelen en knuffelen met de kinders, wat oefeningen doen met Hope.
Namiddag: tetteren met Tina, heerlijk eten, flesje goeie wijn kraken (helaas toch wel lichte kater volgende dag...)

Woensdag 23 november

Terug stroom!!!! Hurray 3 times hurray! 
De voorbije dagen heb ik enkel stroom gehad als er iemand anders hier de generator opzette. Ik weiger dat ding aan te maken. Het stinkt, maakt lawaai en is vooral nogal duur (in Oegandese termen): 2,5 € per uur. Ik weet dat dat voor jullie niet veel lijkt, maar dat is 10.000 shilling, en voor die 10.000 heb ik een halve westerse maaltijd of 3 dagen zelf gemaakt eten. Of 10 ritjes naar de stad of het Babyhome met de boda. Of 3 pinten. Of een halve fles wijn.

Enfin, heel de voormiddag druk bezig met mailen, bloggen, fotos op de pc zetten en sorteren en gewoon genieten van de stroom door een stom spelletjes op de pc te spelen! Joehoe wat is electriciteit toch fijn.

 Avond: weer lekker gegeten dankzij Tina haar kooktalenten. Danku TINA!!!

Donderdag 24 november

Uitgenodigd door de Amerikanen Brian en Angela voor mijn eerste Thanks Giving. Dat is daar echt een heuse feestdag en je zegt dat ook zo tegen mekaar zoals wij 'Prettig Kerstfeest' ofzo zeggen: "Happy Thanks Givin!"
Gevraagd of ik iets kon helpen, en dat kon met knutselen (wat ik heerlijk vind!). Dus papieren pelgrimhoeden gemaakt, en indianen-hoofdbanden, en veren geknipt, een kalkoen geknipt. Plezant, hoewel ik het na 3u veren uitknippen ook wel gezien had en vol ongeduld zat te wachten op het befaamde voedsel: stuffed turkey! In dit geval kip en de vulling apart in een kom + puree en nog allerlei lekkers.
Weerom heel gezellig met veeeeel volk (ongeveer 20 volwassenen en 16 kids denk ik) en lekker eten en een goeie 1e kennismaking met een bijna-uber amerikaans feest (waarschijnlijk is the 4th of July nog net iets erger).
Hoewel de amerikaanse vlag wel trots hing te wapperen...

Hosts Angela en Brian mét Pilgrim hats

 
Tina, Joycena en zotte Lenke, uiteraard ook mét pilgrim- en indian hats

Vrijdag 25 november

Fay (een andere amerikaanse die hier woont en me ook naar het Babyhome heeft gelokt) vroeg me of ik stand-in mama kon spelen voor Sam, een jongetje van het Babyhome die vandaag zijn graduation day had, en zij kon niet gaan. 
Uiteraard wou ik dat met liefde doen. 

Het kind is 7 jaar, moet een test afleggen en krijgt dan (mits geslaagd) een certificaat waarmee hij van kleuter naar 1e leerjaar mag gaan (Primary 1). 
En fiér dat ie was met z'n muzungu-mama! Zo schattig.

Wachten op het begin van de festiviteiten met een ander Babyhome jongetje op mn schoot (wat ik uiteraard hélemaal niet erg vond!)

Is Sam niet het schattigste jongetje met die geweldige smile?

Braaf vervulde ik mn stand-in mama rol en poseerde achter de taart met Sam, die geen idee had wat eigenlijk de bedoeling was...

Dit vind ik altijd het allerleukste deel van zulke school- of andere festiviteiten: de traditionele dansjes! Uithoudingsvermogen dat die kids hebben! En schuddende super loszittende heupjes! Ongelooflijk bangelijk cool om zien.

Sam met zijn certificaat. Heel schattig en blij.


 Voila, dat was een overzicht wat ik hier zoal uitvreet (stroom of geen stroom eigenlijk). sAvonds als er geen stroomis,  heb ik een straffe pillamp (rechtstreeks oplaadbaar in het stopcontact) waarbij ik lees of kruiswoordpuzzels maak of scoobidoo. Meestal vroeg naar bed (rond 21u) en ook weer vroeg er uit (rond 7u).

Reacties

  1. hoi electriciteitsloos meisje,

    als je stroom hebt, kijk dan eens op http://www.zonnepanelen-energie.be/opgerolde.html
    Dat is milieuvriendelijk enzo en voldoende om een laptop en/of gsm op te laden.
    Ik weet natuurlijk niet of je dat daar kan kopen en wat het dan kost! Maar de moeite van het navragen waard en dan zit je nooit meer zonder laptop-genot!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ps: zie ook op http://www.c-device-europe.com/vertalen/energie-zonnepanelen-c-91_27.html

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Lenke, leuk zo s te leze wa ge daar allemaal doet, genietervan! kwou dak ook zo s eve op bezoek kon kome :-)

    XXX

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dit is inderdaad leuk om te lezen. Goed bezig, Lady! Ik zal Reggie ondertussen entertainen, ok?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik kijk uit naar je opbouwende kritiek!

Populaire posts van deze blog

A thought about voluntarism

Verassingslunch door collega's

De ondankbare vluchteling