Sfeer opsnuiven

Sfeer in Mbarara: mwa. Ok, maar niet veel soeps. Ik vond het een propperig klein vuil dorpje (ok: welk afrikaans dorpje is niét vuil) en we hebben er eigenlijk niet veel gedaan buiten wat rond gelopen en effe gekletst met 2 nieuwe Nederlandse vrijwilligsters.

Ik was reuze benieuwd naar Fort Portal. Tyas, een vrijwilliger die ik vorig jaar heb leren kennen, vond het een leuk stadje, en ik had van nog mensen gehoord dat ze het daar gezellig vonden. 

Na 5u in 2 verschillende matatu's te hebben gezeten (gelukkig op de iets meer comfy front seats waar je met max 2 personen op ook effectief 2 zitplaatsen zit, in tegenstelling tot de rijen achteraan - met 4 of 5 op een rij van 3 bvb) werden we gedropt in het taxipark van Fort. 

Daar gelijk op een boda gesprongen naar een guesthouse die er leuk uitzag volgens de gids. Helaas volboekt, dus te voet verder naar de volgende (vlakbij). 

Een hostel, heel simpel en goedkoop, maar wel leuk voor de verandering. 

Nog effe een lift naar de stad en snel weer terug gehad van de eigenares, want het regende dat het goot. Echt béken water hebben we op de straten voorbij zien komen, niet normaal. 

Volgende dag naar het stadje gaan ontbijten en daar 3u blijven plakken tot de regen weer zou ophouden. 

Aangesproken door een oudere pastor-Schot die al 10 jaar op en af kwam naar Fort om daar zijn kerken en scholen te bouwen. Die mens heeft een hele babbel tegen ons gedaan en ons daarna ook nog een beetje rondgereden in Fort om de goede wijken te laten zien waar vast wel grond te koop zou zijn. 

Hij was helemaal vol van zichzelf en ook redelijk vol van Fort. Hij heeft op die 3u tijd niets van ons gehoord, enkel dat we uit Belgie kwamen en ons willen settelen in Oeganda. 

Maffe gast, maar interessant en zeeeeer behulpzaam. Dus daarvoor luisteren we graag een keer naar welke goede daden en straffe bekeringen hij allemaal al heeft verricht :-)

We vonden Fort Portal inderdaad een leuk stadje, heel anders dan Masaka of Mbarara, maar ik had niet het gevoel dat ik me er zou willen vestigen, hoewel het leuke optie blijft voorlopig. Het regent er ook wel veel, en dat vind ik niet zo tof. 

Weer een dag reizen later zitten we in Jinja, helemaal van het westen naar het oosten!

Foto hiernaast is het huis waar we verblijven, in de verte zie je de Nijl voorbij glinsteren.

Eindelijk weer wat zon, hoewel het hier ook 24u geregend had. Blijkbaar valt er heel veel regen, meer dan anders, en zijn er daardoor redelijk wat land-slides die de oogst vernielen of zelfs levens nemen doordat modderige lemen hutjes meegesleurd worden.

 Vorig jaar hebben we Jinja samen heel kort bezocht, 1 namiddag eigenlijk maar, en we vonden het toen al wel leuk. 

Nu zitten we er heel het weekend om ook hier de sfeer op te snuiven. 

Voorlopig bevalt het goed!
Rustig op het terrasje (nu binnen gevlucht voor de duizenden, nee, miljoénen insecten) proberen we een flesje Oegandese rode wijn uit om te klinken op Reggie zijn 53e verjaardag. Ni te zuipen eerlijk gezegd (die wijn he).
Het ruikt naar grenadine en proeft naar zure wijn met een gek-zoet nasmaakje. Not my kind of drink.