Opnieuw aankomst in Oeganda

 Hier zijn we dan weer. In het ICU guesthouse in Kampala.

Heel maf, en pas tegen de avond besefte ik dat ik écht terug was! De laatste 10 dagen in Belgie waren zoooo hectisch (nog effe parket leggen vlak voor je vertrekt werkt niet echt anti-stresserend). Ik dacht dat ik een week zou moeten bijkomen in Oeganda voor ik weer aan de volgende serie zoektochten en oplossingen zoeken kon beginnen.

Maar nu zit ik hier al de 2^e dag op rij te wachten op info van mijn contactpersonen hier, en dat begint toch al aan me te vreten… Het belangrijkste nu vind ik om een eigen plekje te hebben, een huis met mijn eigen spullen waar ik thuis kan komen.

We wachten nog tot morgen, dan zouden we kunnen babbelen, en anders vertrekken we dinsdag naar Masaka om zelf een huis te zoeken. We hebben al enkele andere contacten die ons daar bij zouden kunnen helpen.

Maar effe nog ivm onze vlucht, voor zij die benieuwd zijn:

De vlucht begon al slecht in Brussel, we vertrokken met 1,5u vertraging, terwijl we maar een uurtje hadden in Cairo om over te stappen… Dus aansluiting gemist, maar Egypt Air had alle passagiers voor Entebbe, Uganda al een nieuwe boeking gegeven via Dar es Salaam.

Dus het vliegtuig op naar Dar, daar 4u wachten tot de volgende vlucht, een klein vliegtuigje van Precision air in dat met nog een keer een tussenlanding in Kilimanjaro Int Airport dan uiteindelijk om 13u aankwam in Entebbe, Uganda.

We waren kapot, en blij dat Tina (mijn Tanzania-reismaatje van vorig jaar, die nu ook alweer in Afrika zit om er 6 maanden rond te reizen)  ons op de luchthaven stond te verwelkomen!           

Gisteren voor het eerst weer op een bodaboda gezeten (brommer-taxi), net nadat het heel de namiddag geregend had, en dus alle wegen er lekker modderig en glad bij lagen… spannend en vooral dikwijls mijn ogen dicht geknepen!!

We hadden met Tina afgesproken bij An, een toffe madam die via het Vlaamse Rode Kruis in Oeganda werkt voor 4 jaar.

An heeft ons alvast wat meer info kunnen geven ivm grond/huis kopen/leasen. Als buitenlander mag dat allemaal zomaar niet, tenzij je uiteraard de juiste connecties en envelopjes onder tafel hebt…

Ook leuk om 2 mensen (An en Tina) in de buurt te hebben die ik snel en goedkoop en verstaanbaar kan bellen om effe tegen te zagen of om hulp te vragen. Kwestie van mijn Nederlandse netwerk wat uit te breiden met Belgische contacten J