A dream comes true

Gister Reggie meegenomen naar Nkokonjeru. Remember dat Jacky en ik daar een klein projectje hebben opgezet? Jacky gaf daar 1x per week computerles aan 4 fysiek gehandicapten.
Twee daarvan zijn in die mate gehandicapt dat ze moeite hebben om aan een gewone desktop pc te werken.
Zowel Jacky als ik hebben enkele giften ontvangen en beslisten om met dat geld een netbook te kopen (= kleine laptop) zodat haar minder mobiele studenten makkelijker zouden kunnen werken.
Gisteren hebben we daar dus een officiele happening van gemaakt om die laptop te overhandigen, zodat zoveel mogelijk mensen er van af weten en de Sisters hem niet toevallig kunnen confisceren. Je moet niet direct het slechtste denken van de mensen, maar geld of bezit kan de beste en meest nobele Sister veranderen in een dief.

Simon, 1 van Jacky's studenten, zit al jaren in de Providence Home, en wenst ook al jaren dat hij computer les wil. Bij deze is zijn computerles van start gegaan en heeft hij zelfs een laptop tot zijn beschikking. We hebben hem uitgekozen als persoon om het kado in ontvangst te nemen, waarbij we gezegd hebben dat het natuurlijk voor iedereen is om in de toekomst les op te krijgen.
Zijn gezicht spreekt boekdelen op de volgende foto.
Uit zijn naam en ook van alle toekomstige pc-studenten wil ik iedereen dan ook van harte bedanken voor jullie bijdrage, waardoor de vervulling van deze wens mogelijk was.

Alex (slimste student) en Simon samen aan de laptop. Het gele bordje is een tekst dat Nederlandse en Belgische mensen de netbook hebben geschonken om zo pc training te kunnen aanbieden in de Providence Home (hoe officieler hoe beter)




Hier zitten we dan, eregasten, braaf en ontroerd naar de dansjes te kijken.

Hier gaan de kids helemaal los en dansen wat ze kunnen. Nog veel ontroerender om te zien hoeveel plezier ze er in hebben.

En toen moesten we er zelf aan geloven: Can you pls entertain us? The kids would love to dance with you.
Dat hebben we dan gedaan.



Reacties

  1. "Good bizzi" Lenke, de mensen daar zullen je eeuwig dankbaar zijn.
    Leuk dat je hen die warmte en vriendschap kan geven. Dat kan deugd doen he!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey Lenke!
    Geweldig dat jullie een netbook voor deze lieve jongeren hebben gekocht!
    Grappig dat jullie ook met een ceremonie zijn ontvangen. Ik weet nu uit ervaring dat het een geweldig gevoel geeft, maar ik zou het zo hebben ingeruild als ik zou hebben geweten dat na ons vertrek alles op rolletjes zou lopen... Wat dus helaas niet het geval is. Maar goed, geniet nog van je resterende tijd als 'toerist'!
    Groetjes Linda

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Awel Lenke,

    ben je met Reggie verloren gelopen in Nkokonjeru!?
    We horen niks meer van onze favoriete toeriste (nu toch he!) in Oeganda. Amuseer je.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik kijk uit naar je opbouwende kritiek!

Populaire posts van deze blog

Verassingslunch door collega's

De ondankbare vluchteling

A thought about voluntarism