To work or not to work

Laat ik nog eens een update geven over het werk dat ik hier doe.

In Belgie zijn de meeste mensen gewend aan een 5-dagen werkweek. Hier verwachtte ik dat ook. En hoewel er best werk genoeg is voor vrijwilligers zoals ik, is het toch erg moeilijk om je een plaatsje te veroveren in het circuit.

In eerste instantie zou ik op maandag pc-les, en op dinsdag massage-les geven op een school hier in Mukono. De drie overige dagen zou ik dan pc-les geven op St Theresa in Namagunga.

Maar daar komt dan constant allerlei tussen:

-          maandag pc-les: voorlopig nog niet, ik moet nog een groep samenstellen, en eigenlijk moeten de pc’s die we hebben ook nagekeken worden.

-          Dinsdag massage-les: is al 3x goed gegaan, vorige week heb ik daar een half uur gewacht tot 1 van de studentes kwam zeggen dat Madame Rose niet kwam, en dat ik vrij was.

-          Vorige week is de 1^e keer dat ik 3 dagen naar Namagunga ben geweest. Daarvoor kwam er ook allerlei tussen (je moet vandaag niet komen want het zijn examens, vrijdag kon ik zelf niet want ik vertrok op weekend, nog een andere keer was het dan de Christmas party, en zelfs vorige vrijdag was ik smiddags ook al vrij want er was meeting en ja, dan kon ik geen les geven).

De massage-les is dan s’ochtends een les van 1,5u, en smiddags ongeveer een uurtje. Ik zou veel meer kunnen doen als ik dus in kleine groepjes kon werken, maar daar zien ze de efficientie niet van in, ook niet als ik het met hand en tand probeer uit te leggen.

De pc-les op maandag heb ik zelf afgeschaft. Ik heb er 2x naar gevraagd hoe het zat, en toen zag ik op een keer een leraar les geven. Aangezien die mens dat vast en zeker veeeeeeel beter doet dan ik, en dan ook nog in het Luganda, wil ik absoluut die zijn werk niet afnemen.

Dus werk ik net als in Belgie 4/5^e. Eigenlijk wel lekker, en daarbij, meestal ben ik dan toch nog bezig met het een of ander voor te bereiden of verbeteren of uitwerken. Een beetje thuiswerken.

Ik werk nog de rest van november in Mukono, nog 3 weken dus, dan rond ik alles hier af met de beide scholen waar ik les geef.

Dan ga ik 2 weken naar rural Ngoma, een half uur buiten het stadje Masaka. Daar ga ik dan 4 leerkrachten een speedcursus MS Office geven. Het zijn de leraars van de school van Sarah waar we vorige week op bezoek zijn geweest.

Ik wou zelf heel graag terug naar die plek om er een tijdje te zijn. Het is er zo mooi en vooral heel rustig. Dus heb ik aan Sarah gevraagd wat ik daar kon doen, en ze is heel enthousiast dat ik naar daar kom. Waarschijnlijk kan ik haar ook nog helpen met admin allerlei.

Ben benieuwd hoe ik het volhoudt om 2 weken echt in zeer simpele omstandigheden te leven…

Om samen te vatten: ik voel me hier nuttig, maar ik verzet veel minder werk dan ik gedacht had. Aangezien ik echter ook hier ben om de Oegandees/afrikaanse cultuur op te snuiven, pas ik me aan het ritme en de werkwijze van hier aan. Het heeft toch geen zin om dat in mijn eentje te proberen veranderen, ze te laten inzien dat het allemaal veel efficienter kan. Dat moeten ze zelf leren inzien, en ik probeer dat via mijn lessen een beetje mee te geven.

Ik weet niet of dit nu een beetje pessimistich overkomt of niet, maar dat is het zeker niet. Ik pas me hier aan en ben heel gelukkig. Hier is een koppel vrijwilligers waarvan het meisje echt wel een paar weken veel werkstress heeft gehad, en dat probeer ik toch echt wel te vermijden.

Dus dein ik rustig mee op het afrikaanse ritme, en dat bevalt me wel.