Geduld is een mooie deugd


En dat is een waarheid als een koe.
Vandaag mijn eerste les als juf informatica achter de rug.
Oh. My. God.
Serieus, tijdens de eerste groep deze morgen dacht ik echt dat ik gewoon maar terug naar huis moest komen, dat ik hier niets kan komen doen. Ik ben gewoon niet geschikt als leerkracht. Daar moet je geduld voor hebben. En zeker als je leerlingen nog nooit achter een pc hebben gezeten, nog nooit van linker- en rechtermuisknop hebben gehoord, niet weten wat enter is, en totaal geen gevoel hebben in hun hand om met de muis om te gaan. Om gewoon nog maar de pijl van de muis op het kruisje van sluiten krijgen is al een ramp. En dat is dan nog iets redelijk klein, maar zelfs een grotere knop als save ofzo… tjonge jonge.
Ik heb 2 klasssen gehad, van ongeveer 2u, en ik heb in elke klas wel even mijn geduld verloren en gezegd (lees: met ingehouden snauw): LISTEN to what I say, you have to click here, just as before!

Bij de 2e klas was ik dan al iets meer voorbereid en wist dat ik het allemaal nog veel uitgebreider moest tonen. Dus ik neem een muis, hou ze omhoog om het ineens aan heel de klas te laten zien, en zeg hoe je uw hand erop moet houden.
Dus wat doen ze: ze nemen de muis, houden ze omhoog en leggen hun hand erop.
Achteraf gezien hilarisch, maar toen dacht ik echt dat het hopeloos was.

Ze hebben ook totaal geen gevoel voor initiatief. Ze hebben dan al dikwijls geklikt, en op een gegeven moment heb ik ze allemaal een nieuwe map laten aanmaken onder hun naam om hun oefening in op te slaan, dus ik zeg: enter your name, then take your mouse and go to the button OK en click it.
Nobody dares to click it until I’ve said it is okay to do so. Like this teacher? Like this? I can click it? Like this?
!!!!! Echt waar, dat is dus niet aan mij besteed he.

Gelukkig is hier nog iemand die pc teacher is, en die zegt dat je na een tijdje toch wel vooruit gang ziet.
Nou, voorlopig kan ik dat nog niet geloven, maar ik zal proberen geloven in: oefening baart kunst. Hoewel dat oefenen er ook niet echt inzit denk ik.
Maar goed, ik ben hier nog wel effe, dus nog vele lessen.
Er zijn ook wel een paar meisjes die er wel gevoel voor hebben (of al les hebben gevolgd), of tenminste eens iets durven aanklikken van zichzelf.

Daarnaast was er ook een andere leuke (maar dan écht leuk) uitdaging, en dat is een bepaalde worksheet van die school efficienter maken met goede formules. Het is echt een uitdaging, want het is heel uitgebreid en nog niet zo simpel en efficient op te lossen, maar dat is goed!

Voila, dat was effe een vlugge update van vandaag.
Ben weeral vergeten om fotos te trekken…

Reacties

  1. hihi ik zit toch in mijn vuistje te gniffelen hoor ik kan het niet helpen :p Wat zal je geduld er met bakken op vooruit gaan :p Succes sissy

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hej Lenke,

    Dit vind ik echt wel hilarisch.
    Echt iets voor jou.
    Ben er zeker van dat je je niet meer gaat druk maken als ons programma nog eens blijft "hangen".

    Trouwens superleuk om al die verhalen te lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Lenke,
    Dat zijn dezelfde vaststellingen die mijn vader heeft als hij inleidingscursussen geeft aan senioren die nog nooit met PC, camera of gsm hebben gewerkt. Uitleggen en laten uitvoeren vraagt echt wel engelengeduld.
    Maar ge zijt goe bezig !
    Groetjes, Raf

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oei, Lenke, dan hadden we de 'didactische bijscholing' toch ietske anders moeten aanpakken :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lachen, gieren, brullen!
    Ik zou zo graag een vlieg willen zijn (maar ik blijf van het vlees af!).
    Misschien dat je binnenkort toch 2 weken met een hele bende tamzakken op vakantie kan gaan ... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Ik kijk uit naar je opbouwende kritiek!

Populaire posts van deze blog

A thought about voluntarism

Verassingslunch door collega's

De ondankbare vluchteling